buah tutur

Nomina (n)

  1. yang menjadi bahan sebut-sebutan (pembicaraan) orang; buah mulut
KBBI III

Kata Dasar

buah; tutur

buah tangan ~ buah telang ~ buah tempurung ~ buah tin ~ buah tufah ~ buah tutur ~ buah undi ~ buah-buahan ~ buai ~ buaian ~ buak